Hakuna Matata

Na ruim 8 uur vliegen met KLM in een leeg vliegtuig waar we lekker konden slapen, landden we in Dar Es Salaam. In de rij voor ons visum, waar de mensen om 23.00 's avonds nog uren de tijd hadden. Tenminste zo leek het, ons paspoort werd ingenomen omdat er wat stempels en handtekeningen gezet moesten worden en vervolgens vroegen we ons af of we de
paspoorten nog terug zouden krijgen. Na enige tijd wachten, werden de paspoorten èn groep uitgedeeld en de namen werden omstebeurt opgenoemd en na 30 namen kwamen ook Lotte en Jasper voorbij. Zo, en nu kunnen we dan echt Tanzania in..

Onze eerste stappen in Afrika. Voor mij het 7e continent en nu achteraf gezien snap ik niet dat ik hier nooit eerder ben geweest. De geuren, de kleuren en de warmte. Het voelt goed hier te zijn.. Het eerste guesthouse was niet veel soeps, maargoed als we maar een bed hebben waar we kunnen slapen. En dan wil je je backpack open maken en dan werkt de code van je slotje niet. Wie zou zoiets nou kunnen overkomen? Op Schiphol bedacht Jasper dat die nog een slotje nodig had, meteen ingesteld, maar blijkbaar is de code in het bagageruim van het vliegtuig spontaan gewijzigd. Je raadt het al: we moesten 1.000 codes afgaan om te checken welke de juiste was. Na een klein uurtje codes uitproberen van achter naar voren, ging die open bij nummer 477. Gelukkig, we konden gaan slapen!

De volgende ochtend vroeg op, want we wilden de bus pakken naar Arusha in het noorden van Tanzania om vanuit daar op safari te gaan. Met de taxi waar je van tevoren nooit van weet of je deze wel kunt vertrouwen, gingen we door de sloppenwijken van Dar Es Salaam, want dat was de "shortcut way". Onverharde wegen met enorme hobbels en metersdiepe kuilen waar een normaal mensen met een landrover nog over zou twijfelen om door heen te gaan. Dit alles omgeven met kleine houten hutjes en vele mensen en loslopende geiten en honden op straat. Bij het busstation zouden we de meeste luxe bus nemen die er is, omdat het minimaal 9 uur rijden is en we er al een dag reizen op hadden zitten. We stapten de taxi uit en binnen no-time stonden er 10 mensen om ons heen die ons allemaal hun bus in wilde lokken en maar al te graag onze bagage wilden sjouwen. Mooi niet, de taxichauffeur regelde de beste plaatsen in de bus voor ons. Op naar Arusha, geen toerist in de bus te bekennen, Lotte en Jasper tussen de locals. Een buschauffeur die naast zijn oergeluiden uit z'n keel en neus ook de regels in het verkeer aan zijn laars lapte. Bumperkleven, inhalen op de gevaarlijkste momenten en voetgangers die hier gewoon over de weg lopen, van hun sokken afrijden alsof hij er bonuspunten voor kreeg. Heerlijk zweten tussen de locals, letterlijk, want ook de airco deed niet zijn werk. Na ruim 10 uur bussen kwamen we dan aan in Arusha en voordat we het wisten hadden we 20 man 'paparazzi' om ons heen staan die ons allemaal een taxi en een safari aan wisten te bevelen, precies waar we op zaten te wachten na deze lange reis. Wat een hectiek, we raakten zelfs elkaar kwijt tussen de afrikanen. Na enige uitleg wisten we deze zogenoemde flycatchers te ontvluchten. De man van ons guesthouse had eindelijk de weg gevonden naar het busstation en zo belandden we in een heel knus Afrikaans hotelletje waar we vonden wat we nodig hadden: een douche, goed eten en een lekker bed! Heerlijk vakantie!

De volgende dag onze safari ter plekke geregeld. Iets wat nog steeds op mijn bucketlist stond: safari in de Serengeti!
5 dagen kamperen in de bush. Big 5 spotten en vooral genieten van de mooie natuur. Samen met 4 anderen en de gids gingen we met een grote landrover op pad. Onderweg naar Tarangire national park kwamen we erachter dat onze bagage niet was meegenomen. De man van het bureau waar we de safari hadden geregeld dacht dat we die tassen niet nodig hadden. Ahum! Zonder backpacks kamperen tussen al die wilde dieren leek ons niet echt handig dus nu maar vragen of iemand nog 3 uur wilden rijden naar onze eerste campsite. Komt wel goed dachten we allebei.. Eerst de wilde dieren zien en zo spotten we op dag 1: hordes aan olifanten, buffels, giraffes, nijlpaarden, gazelles, ons voorgeslacht en vele pumba's. Je weet wel, die van de lion king. Terug op de camping zijn we rustig voor de tent aan het praten over wat we allemaal gezien hebben die dag en dan plotsklaps komen de jongens uit India van onze groep schreeuwend naar ons toe. Door elkaar heen roepen ze van alles en we begrijpen er niks van. Hebben ze nu ruzie met onze gids?! Welnee, blijkbaar heeft de één de ander de bril van z'n neus geslagen en toen heeft de ander teruggeslagen en nu denken ze dat ze beide een gebroken neus hebben. Nu vragen ze of wij het op kunnen lossen, weg avondje wijn drinken voor de tent, omdat we de jongens willen helpen. Naja Jasper dan, ik ben allang klaar met die jongens. Tijdens al mijn reizen, heb ik gemerkt dat mensen uit het Oosten vaak hysterisch zijn, altijd de beste foto's willen maken. Zo ook deze jongens met hun enorme meterslange toeter op hun camera en alleen maar foto's willen maken en nooit kunnen genieten van het moment. Zo is de ruzie tussen deze twee knullen ontstaan, vanwege een foto van een olifant die 10 centimeter van onze jeep verwijderd was... Vanaf dit moment zijn de jongens die normaal collega's zijn van elkaar, in ieder geval meer elkaars vijand. Nadat we ze beide rustig hebben gekregen en ze ieder de rest van de safari in hun eigen tentje kunnen slapen, is het een stuk rustiger behalve dat ze af en toe door elkaar heen brabbelen in krakkemikkig Engels. Gelukkig kunnen wij alleen maar hard om lachen om de taferelen en hilarische situaties van onze indiaanse striphelden:)

Onze backpacks waren inmiddels ook aangekomen en zo konden we genieten van een lekker diner met onze super cooking chef! Wat kunnen die Afrikanen toch goed koken en dansen, want tijdens het eten kregen we nog een Afrikaanse dansshow te zien. Na een heerlijk nachtje slapen in de bush zouden we vertrekken naar de Serengeti voor een paar dagen. Een prachtige rit in de landrover met een ongelofelijk wijds uitzicht. Onderweg zagen we vele groepen van de Masai, een volksstam die hier leeft in groepen. Toen we een lekke band kregen met de jeep onderweg, stonden er Masai mensen langs de weg en vroegen of we misschien wilden komen kijken hoe ze leefden. Toen ik op de basisschool zat heb ik mijn werkstuk gemaakt over Kenia en Tanzania, naast dat het over dieren ging, had ik ook veel informatie gevonden (toen er nog geen internet was) over de Masai. Natuurlijk wilde ik graag zien hoe ze leefden, dus gingen we met z'n 6en een kijkje nemen in de kleine huisjes gemaakt van takken, grond en gras waar ze met ze een heel gezin in wonen. Ze houden koeien en geiten, eten vlees en drinken melk en bloed. Ze maken sieraden en souvenirs en die verkopen ze weer. Zo ging Jasper in onderhandeling voor 2 zebraatjes en na flink afdingen, beginnend op een 0-punt, ik schaamde me gewoon, maar uiteindelijk had die ze voor een prikje te pakken. Onze Indiase vrienden hadden een slechtere deal, één beeldje en ze betaalden de hoofdprijs. De ringen om hun nek waar ik vroeger over gelezen had, dragen ze alleen maar als ze gaan trouwen. Verder dragen ze doeken en geen ondergoed. Ze douchen zich in de regen, wat zijn wij dan toch verwend zeg. Voor de kinderen, die zo ontzettend schattig zijn, gingen ze een school bouwen. Ze konden een klein beetje Engels. Na een liedje te hebben gezongen met hun was het tijd om onze weg te vervolgen. Nieuwe band en op weg naar de Serengeti. Steeds minder bomen en steeds meer leegte en kale vlaktes tot aan de horizon waar je kunt kijken. Ondertussen wordt het uitzicht beloond met 1000en zebra's en gnoes langs de weg. Na enigszins kippenvel bij de ingang van de Serengeti zien we meteen een familie leeuwen op de zogenoemde simbarots. Het wijdse uitzicht met de kale grasvlaktes waar je immense kuddes zebra's en gnoes ziet grazen ver weg van de leeuwen is prachtig. Echt een gevoel van vrijheid! Voor de dieren, maar ook voor ons, wat is het hier mooi zeg! Na een paar uur dieren spotten en genieten van de natuur, komt er een grote regenbui aan en zie je de lucht veranderen in een donkere hemel met wolken wat zorgt voor mooie foto's. Gelukkig klaart het snel op en kunnen we ons tentje op gaan zetten en zo slapen we onder een sterrenhemel die ik alleen ooit eerder heb gezien bij Ayers Rock in Australië. Nu komen er alleen geen muizen op onze tentjes af, maar olifanten en hyena's. De volgende ochtend zien we de sunrise in de Serengeti, weliswaar hebben we het eerste stuk gemist, dankzij onze Indiase vrienden die de tijd om op te staan niet zo nauw nemen en op hun gemakje nog een koffietje pakken terwijl de lucht lichtoranje begint te kleuren. Na de sunrise gaan we op zoek naar het luipaard, ondertussen zien we apen, giraffes, nijlpaarden, olifanten en na heel lang zoeken zien we dan een luipaard met baby in de bush op zo'n 20 meter afstand. Tja hier kun je alleen mooie foto's van maken als je een enorme lens hebt en niet met een goeie compactcamera, zoals ik. De hyena weet nog even het luipaard in beweging te brengen, maar wilt duidelijk de baby beschermen en kruipt zo weer snel terug in de boom. Zo genieten we nog een dag van al dit moois en staat alleen de neushoorn nog op het lijstje van de big 5, maar die is aan het uitsterven in Tanzania. Die avond hebben we net ons tentje opgezet en ben ik m'n backpack aan het uitpakken en zo loopt er precies als ik het niet door heb een olifant achter ons tentje langs. Dat is kamperen in het wild en de vrijheid die de dieren hebben hier in de natuur. Geweldig!

Vaarwel Serengeti! We werden gedag gezegd door 4 mannelijke leeuwen die de zebra's nauw in de gaten hielden, maar de zebra's hadden de leeuwen allang gezien en bleven op afstand. Kilometers uit het national park zie je nog steeds de zebra's en gnoes grazen en wij genieten nog steeds van het oneindige uitzicht uit het dak van de jeep. Op weg naar de Ngorongoro Crater, een vulkaan die is ingestort al heel lang geleden, waar nu veel wild leeft in de krater. Er hangt een prachtig wolkendek boven de krater en naar mate we dieper in de krater komen mist het een beetje. We worden verwelkomd door gazelle's, zebra's, gnoes, flamingo's en struisvogels. Tja dat zijn dan ook de enige vogels die ik wel leuk vind voor zo'n birdwatcher als ik;) Langzaam komt het zonnetje door, verblijden de apen ons met mooie poses en zien we in de verte 3 neushoorns. Je moet wel enorm goeie ogen hebben om dat te zien en zo denken onze Indiase vrienden het beter te weten dan onze gids, de neushoorn is te ver weg voor een goede foto met de telelens en ze willen dichterbij komen, dus zeuren ze continue of er niet een mogelijkheid is om van de paden af te gaan. Naarmate we verder rijden zien we weer leeuwen van heel dichtbij die hun territorium aan het beschermen zijn. De één is namelijk in het territorium van de ander gekomen en zo lopen ze vlak langs onze auto langs. Prachtig om dit te zien, alle impala's, gazelle's, zebra's en gnoes waren niet te bekennen in de buurt van de leeuwen. Na dit spel aanschouwd te hebben, kwamen we een verdwaalde olifant tegen en in het water meer dan 20 nijlpaarden die zich daar de hele dag kunnen vermaken. Langzamerhand is het tijd om te gaan en kunnen we onze laatste blikken werpen op kuddes apen, zebra's, gnoes en de neushoorns op de vlakte. De safari zit erop! Wat hebben we genoten van de dieren, de natuur en het uitzicht..

Ik ga zeker nog eens terug voor de Serengeti en de Masai Mara in Kenia. Ook weet dat ik mams nog heel graag hier naar toe wilt, dus wie weet.. Op de weg terug naar Arusha zien we Masai langs de weg lopen met kuddes koeien en geiten. Het einde van de dag nadert en het wordt tijd om afscheid te nemen van de groep, de gids en de geweldige cooker! De Polen nodigen ons uit om nog eens op bezoek te komen. De indianen grommen wat in het rond en dan zeggen we gedag...

Voor ons staat een nieuw avontuur te wachten. Het dak van Afrika beklimmen! Na de ontzettend mooie trekking met Eefje in Nepal, Torres del Paine in Chili en Machu Picchu in Peru staat nu de Kilimanjaro op ons te wachten. Ik heb altijd goede herinneringen aan trekkingen, omdat je lekker aan het lopen bent en kunt genieten van het uitzicht en kunt nadenken over van alles en nog wat, maar aan de andere kant wordt je ook bewust van alle luxe die wij in Nederland hebben en dat het prima is als je een tijdje leeft met alleen maar basics. Hoe fijn ik het vind, om geen telefoon te hebben hier en hoe kut ik dat in Nederland vind, klinkt misschien raar, maar zo is het wel.

Na de safari konden we 1 douche nemen en dat was het dan voor een week. Wassen met water uit een teiltje en met een stukje zeep, volgt de next 7 days. Welkom in Afrika! De gids komt ons ophalen, weliswaar een uurtje te laat en checkt onze spullen. Nu blijken we toch nog het één en ander nodig te hebben om de dag naar de top te halen, zoals een skibroek en skijas, want blijkbaar wordt het heel koud. Nadat we de spullen ergens konden ophalen, werden we verwelkomd door 6 Afrikaanse jongens, 2 gidsen, 1 cooker en 3 porters. Je mag de Kilimanjaro niet beklimmen zonder deze jongens, het is zelfs verplicht, omdat je gaat kamperen 7 dagen lang èn heel goed moet eten èn alle spullen om te eten en kamperen naar boven mee moet nemen én stel dat één van ons de top niet haalt moet de gids mee met de ander of andersom. Tenslotte gaan we voor de top die op 5895 meter ligt!

Aangekomen bij de Machame gate, na ons geregistreerd te hebben, wordt de bagage gewogen, het eten en gas gecheckt, zodat de jongens niet teveel, maar ook niet te weinig mee naar boven sjouwen. Het is rustig, op dit moment beklimmen heel weinig mensen de Kilimanjaro. Net zoals met de safari wordt gezegd dat het toerisme in Tanzania bijna stil ligt, vanwege Ebola in West Afrika wat veel in het nieuws is geweest, waardoor veel mensen uit de hele wereld denken dat je beter niet naar Afrika kunt gaan en hier is onder andere Tanzania de dupe van...

De eerste dag beginnen we op 1800 meter in het groen, het zogenoemde rainforrest en na 4,5 uur waren al bij de eerste camping op 3000 meter. Dat ging lekker, zo grapte de gids dat we het wel in 5 of 6 dagen konden. De jonge gidsen Amos en Damas zijn vooral grappig en vinden het hebben van meerdere vrouwen normaal en Nederland en Amsterdam lijkt hen de hemel op aarde. Dan hebben we nog onze kok Cas die met de meest simpele dingen de lekkerste maaltijden bereidt. Ook Moody, een porter, is een schatje. Hij wekt ons elke morgen en zorgt dat de camelbags weer gevuld zijn iedere dag. Na een lekker avondmaal, sluiten we onze ogen al om 20.30. Je leeft hier wanneer het licht is en als het donker is ga je lekker slapen. Dag 2 begint erg stijl en komen we in het zogenoemde woodland en zien we het landschap dus veranderen, steeds minder planten en geen boom meer te bekennen, de omgeving is zo mooi. Een prachtig uitzicht op 3800 meter als we bij de camping aankomen op de top van de Kilimanjaro, maar ook op de Shira Peak. Na een nachtje slapen in de vrieskou, wat ben ik toch blij met m'n slaapzak die ik heb gekocht vlak voor de reis die tot -15 kan, genieten we van de strakblauwe lucht met een mooi uitzicht op de slopes. We zullen dag 3 stijgen tot 4800 meter om te acclimatiseren en dan slapen op 3900 meter. Inmiddels zijn we aangekomen in de Alpine dessert, geen enkele plant meer te bekennen. Enkel rotsen en stenen. Aangekomen op de camping hebben we uitzicht op Moshi, het stadje onder de Kilimanjaro en op de top van de Kilimanjaro die zo heel dichtbij lijkt te zijn. Toch hebben we nog even te gaan. Na een nachtje van 10 uur gaan we van start en zullen we die nacht slapen op 4800 meter, enkel zorgt Jasper z'n gestel voor wat probleempjes en heeft hij last van verschijnselen van hoogteziekte. Laten we dan toch maar op 4200 meter gaan slapen, zodat we rustig aan het beklimmen van de top kunnen beginnen. Die nacht waait het enorm hard en ook de temperatuur ligt ver onder het 0-punt en als je dan naar de toilet moet, wordt het wildplassen want je wilt direct weer terug in je warme slaapzak kruipen. Zoals elke ochtend hier, schijnt de zon en is er een strakblauwe lucht wat zorgt voor mooie views. Die dag stijgen we naar 4800 meter en in de avond starten we met de beklimming naar de top.. Om 19.00 gaan we slapen en om 23.30 gaat de wekker om ons klaar te gaan maken voor de grote uitdaging! Ik slaap niet, voel me beroerd en dan komt alles erop eens uit, een opluchting, terwijl ik de hele tijd nergens last van heb gehad juist. Aangekleed met 5 lagen van boven en van onder, een muts en een hoofdlamp starten we om 01.00 uur met de beklimming. In het begin leek het alsof je bijna geen zuurstof had, maar al snel ging het beter gelukkig. Wat was het stijl! We moesten tenslotte 1295 meter stijgen. Wat had ik het koud! De gids grapte nog: no worries, no freezing, no adventure! Volgens hun ging het top, dus gewoon zo door gaan. Intussen zijn we al meer dan 20 mensen gepasseerd. Nog een uur lopen tot aan Stella Point op 5760 meter en vanaf dat moment vroeg ik me echt af waar ik aan begonnen was. De hele week was een eitje en nu voelde ik lood in m'n schoenen. Petje af voor Jasper, want die leek nergens moeite mee te hebben en duwde me onderhand naar boven. Toen het nog 7 minuten was naar Stella Point, kon ik echt niet meer, maar ik moest en ik zou.. Damas pakte mijn hand vast die zowat bevroren was en trok me zowaar naar boven. Zo kwamen we om 5.30 kwamen aan bij Stella Point. Amos en Damas omhelzen ons en zeggen dat we nu de top sowieso gaan halen. Nog 45 minuten lopen en dan zullen we aankomen bij de Uhuru Peak, de top van de Kilimanjaro. Wat een geweldig uitzicht! Gletsjers, ijsbergen, de oranje lucht van de zonsopkomst.. Hier hebben we het allemaal voor gedaan. Inmiddels lopen we in een dikke laag sneeuw en is de gevoelstemperatuur -30, maar het uitzicht is waanzinnig. Dan komen we aan bij de top op 5895 meter! We hebben het gehaald! We zijn op het dak van Afrika! Wat een kick geeft dit zeg...

We zien de zon opkomen en proberen wat foto's te maken. Door de kou, werkten onze telefoons en camera niet meer en ook onze vingers konden niet uit de handschoenen komen, dus we hebben helaas weinig foto's kunnen maken. De herinnering zal in ieder geval voor altijd in ons geheugen gegrift blijven..

Dan lopen we terug naar de basecamp, waar we die ochtend vandaan zijn vertrokken en merken we hoe stijl is het is als we afdalen. We verlaten de sneeuw voor enorme rotsen en stenen en zoals altijd hier een strakblauwe lucht. Om 8.30 komen we aan terug bij de basecamp. Volgens Damas en Amos zijn ze nog nooit zo snel heen en weer naar de top geweest. Als we aankomen staan de jongens (kok en porters) ons op te wachten en zingen en dansen ons toe. Kili-Kili-Kilimanjaro en Amina-Amina, Ee-Ee-Ee, Waka-Waka, Ao-Ao-Ao, this time is voor Hollande. Herkennen jullie 'm nog? Zo gaat het nog even door. Iedereen komt ons omhelzen..We zijn pas 6 dagen met deze Afrikaanse jongens op pad, maar wat zijn het leuke gasten allemaal. We gaan ze echt missen!

Na een uurtje rust stellen ze voor om direct in 1x naar beneden te lopen, dus die ochtend zijn we op 5895 meter geweest en dan in 1x afdalen tot 1800 meter. Weliswaar nemen we dan een kortere route richting Moshi. Oké, doen we! Inmiddels hebben we ook wel zin in een douche;) Opruimen dan maar, dag tent, dag kou, dag mooi uitzicht. We spreken af om met iedereen een drankje beneden te doen. Nadat we in 24 uur zowat 16 uur gelopen, hadden voor het eerst pijn in onze voeten en kwamen we strompelend aan op 1800 meter. We trakteerden de jongens beneden op een Kilimanjaro bier. Zij vonden het superleuk met ons en wij ook met hun! Jasper geeft zijn vest weg aan Moody, onze favoriet, die hem meteen aantrekt. De jongens werken hard, maar verdienen weinig. Als je dan de achtergrond hoort van sommigen, schrik je er gewoon van. Ook andere dingen geven we weg die wij niet meer nodig hebben deze reis. Zij kunnen het allemaal heel goed gebruiken. Na ons certificaat te hebben gekregen, de biertjes leeg te hebben gedronken, werd het tijd om afscheid te nemen..

Voor ons een hotelletje. We duiken het zwembad in, eten Afrikaanse tikka massala en duiken daarna ons bedje in. Na een heerlijke nacht slaap vertrekken we naar de kust van Tanzania. Na de geweldige safari en een trekking om nooit meer te vergeten, zijn we nu aan het genieten in een hutje op het strand in Pangani! Vanuit hier gaan we richting Zanzibar om te snorkelen, duiken, kitesurfen en relaxen..

Hakuna Matata dus..

x Lotte