Nieuw Zeeland (deel 2)
Door: Lotte
Blijf op de hoogte en volg Lotte
01 Maart 2011 | Australië, Melbourne
‘Zuidereiland’
Gelukkig veilig in Melbourne aangekomen. Wat was het een puinhoop in Christchurch! De naschokken voelde je nog op het vliegveld. Het is zo heftig geweest, als je de verhalen hoort krijg je echt kippenvel. Eerder op het zuidereiland 3 nederlandse meiden ontmoet en toevallig zat ik bij een van deze meiden in het vliegtuig naar Sydney. Zij waren in Christchurch, middenin de stad, op het moment dat de aardbeving begon, hebben keihard moeten rennen, zijn al hun spullen kwijt en willen nu zo snel mogelijk naar huis.. Echt ongelofelijk wat er is gebeurd! Iedereen heeft het erover, op de radio hoor je niet anders, dus voor ons het juiste moment om terug te gaan naar Australia...
Wat was het een toptijd in Nieuw Zeeland! De roadtrip, de natuur en wat hebben we gave dingen gedaan! Het zuidereiland lijkt een groot wintersportgebied, prachtige bergen en fiorden, de grootste meren en ontzettend veel wildlife gezien. Helaas niet kunnen snowboarden, aangezien het hier zomer is met zo'n 20 graden. Maar wel kunnen skydiven, whales gespot en meer dan 200 dolfijnen gezien. Ooit wil ik nog een keer terug in de winter.
Met de ferry vanuit Wellington naar Picton gevaren. Een mooie trip langs de kust, waarbij we lekker op het dek in het zonnetje konden uitwaaien. In Picton een trek gedaan, maar al snel kwamen we erachter dat onze benen dit echt nog niet aankonden wegens de verzuring van de Tongariro Crossing, die overigens ook veel spectaculairder was. Op zoek naar een plaats voor de camper. Elke avond is het weer een verassing waar we 's avonds kunnen staan met de camper. Dit keer niet aan het strand, maar via een gravelroad vol met stenen zouden we bij een visvijver uitkomen beloofden de bordjes ons. Nou die hebben we niet gezien, toen ik wilde keren, kwam de camper vast te zitten. Op het gaspedaal trappen, zorgde alleen maar voor een flinke walm van verbrand rubber. Daar stonden we dan in de middle of knowwhere en niemand te bekennen natuurlijk. Zoeken naar mensen dan maar en ik kan jullie vertellen dat dat vrij lastig is in Nieuw Zeeland. Je komt soms dagen geen mens tegen. In het bos kwamen we uit bij een kamphuis, waar toevallig een overlevingskamp bleek te zijn. Maarliefst 15 mensen moesten er aan te pas komen en nog kwam er totaal geen beweging in de hele camper. Een van de jongens bleek verderop een truck te hebben, die ons er uiteindelijk uitgetrokken heeft. Wat een avondje weer en dat terwijl we de volgende ochtend zouden gaan skydiven in Nelson. Na eerder paragliding te hebben gedaan twijfelde ik of ik dit wel de moeite waard zou vinden, aangezien ik toen letterlijk kotsmisselijk was geworden in de lucht totdat zelfs de instructor eraan moest geloven. Maar Nieuw Zeeland is de place to be for skydiving all over the world, dus dit moest en zou ik echt doen! Op 16.5 thousand feet (meer dan 5km hoogte), the highest jump all over the world. Ik ben zo blij dat ik het gedaan heb, was totaal niet zenuwachtig en het ging eigenlijk heel relaxt. Op het randje van het vliegtuig zitten, benen vast en springen maar in een groot diep gat. De eerste seconden kan ik me niet goed meer herinneren, je gaat ondersteboven en dan begint de vrije val van 70 seconden, je suist keihard naar beneden alsof je op een wolk ligt die naar beneden valt, met maarliefst meer dan 200km/u. Dat gevoel van die vrije val is echt onbeschrijfelijk. Toen de parachute open ging, schoten we een stuk omhoog. Ik mocht zelf sturen en zag de zee, national parks en een gletsjer. Na enkele minuten landden we en had ik een flinke adrenalinestoot te pakken. Wat was dit gaaf zeg!! Tijd om te relaxen en te genieten op een strandje, dat hebben we amper gedaan eigenlijk, aangezien we continue op pad zijn. De volgende dag naar het Abel Tasman National Park, met een watertaxi varen langs mooie baaitjes, veel zeehonden gezien en uren teruggelopen langs de kustlijn in de jungle en over het wad, abnormaal hoe snel het tij hier kan keren zeg. Zo de westkust van het eiland afgereden naar beneden langs de Pancake Rocks en de gletsjers die er lang niet zo mooi en strak bij liggen als in Oostenrijk. Die avond stonden we naast een hotel, komt er een hele groep Indiase mensen voorbij die ons blijkbaar een hele bezichting waard vonden en zowat de camper inkropen. Anouk voelde zich net een aap! Zo is nou eenmaal de cultuur in Azie, hier in de westerse wereld hangt een andere sfeer. Hier zijn de mensen ontzettend vriendelijk, maar houden een bepaalde afstand. Tijd om verder te gaan naar Wanakalake, waar we de Rob Roy Trek hebben gedaan in de regen door de bergen. Ik voelde me net Heidi, om zo door de weilanden in de bergen tussen de schapen en koeien omhoog te lopen richting de gletsjer. Na weer een trek werd het tijd voor een stad, Queenstown! De verwachtingen waren hooggespannen aangezien dit de enige grote plaats waar je kunt uitgaan in Nieuw Zeeland. Eerst een overheerlijke speciale fergburger op die je hier volgens iedereen en ook volgende de lonely planet gegeten moet hebben. Hier zijn Bruno Mars, Rihanna en Mumford&Sons helemaal hot. De laatste doet me denken aan Lowlands 2010. De dag erna bijgekomen in het park, aan een mooi meer en het lekkerste chocoladetentje wat ik ken ontdekt; Patagonia. The best chocolates and ice-creams in town. I'm addicted! Op naar het zuiden, Milford Sounds, een bootcruise tussen de fiorden. Zo indrukwekkend, zo groot die bergen en zo schijnt de hele kust hier in het zuiden te zijn. Waar ik al zolang over liep te miepen, wilde dolfijnen, zwommen gewoonweg naast de boot!! Iets minder spectaculair, maar wel noemenswaardig enorm veel zeehonden en pinguins gezien. Terug naar Queenstown en vanuit daar naar Mount Cook gegaan. Bij een groot wit meer, waren er enorme brokstukken van de gletsjers losgekomen en in het meer terecht gekomen door de aardbeving in Christchurch. We kwamen steeds dichterbij Christchurch, tussendoor nog naar Kaikoura gereden waar je whales kunt watchen. Nou en of, meer dan 10 walvissen gezien. Echt magisch gewoon! Helaas zie je alleen maar hun rug en hun vin wanneer ze weer onder water duiken. Geen spectaculaire jumps zoals in Free Willy gezien. Wel meer dan 300 dolfijnen gezien, die allerlei trucks aan het uithalen waren in de zee, zo grappig om daar zo dichtbij te zijn. De zeehonden roken we alweer op afstand, wat kunnen die beesten toch stinken zeg. Na deze trip was het tijd om afscheid te nemen van de camper en richting het vliegveld te gaan...
Het leventje in een camper is echt relaxt. Alle spullen bij de hand, niet wakker worden van andere mensen en niet hoeven te slepen met je backpack. ‘s Morgens een lekker fruitontbijtje, dat doe ik al sinds Thailand trouwens en 's avonds een lekkere warme maaltijd koken en dan lekker chillen voor of in de camper met een boek, een spelletje, drankjes en chocola! Tijdens mijn reis in Nieuw Zeeland is deze wijze les met me meegereisd uit het geluksboekje: Wied het onkruid uit je gedachten en laat het geluk bloeien...
Vanaf Sydney met de nachttrein naar Melbourne gegaan, wat inmiddels al aardig als een thuis begint te voelen;) Nu een paar dagen bij Ozzie's gecouchsurfd. Erg gezellig, ook nog een leuk verkleedfeest meegemaakt, wat een beetje weg had van carnaval, waar jullie nu naar toe zullen leven. Maar nu wordt het voor mij tijd om Melbourne echt te gaan verlaten. Op naar de OUTBACK!!!!!!!
Alaaf, x uit een herfstachtig Melbourne
Gelukkig veilig in Melbourne aangekomen. Wat was het een puinhoop in Christchurch! De naschokken voelde je nog op het vliegveld. Het is zo heftig geweest, als je de verhalen hoort krijg je echt kippenvel. Eerder op het zuidereiland 3 nederlandse meiden ontmoet en toevallig zat ik bij een van deze meiden in het vliegtuig naar Sydney. Zij waren in Christchurch, middenin de stad, op het moment dat de aardbeving begon, hebben keihard moeten rennen, zijn al hun spullen kwijt en willen nu zo snel mogelijk naar huis.. Echt ongelofelijk wat er is gebeurd! Iedereen heeft het erover, op de radio hoor je niet anders, dus voor ons het juiste moment om terug te gaan naar Australia...
Wat was het een toptijd in Nieuw Zeeland! De roadtrip, de natuur en wat hebben we gave dingen gedaan! Het zuidereiland lijkt een groot wintersportgebied, prachtige bergen en fiorden, de grootste meren en ontzettend veel wildlife gezien. Helaas niet kunnen snowboarden, aangezien het hier zomer is met zo'n 20 graden. Maar wel kunnen skydiven, whales gespot en meer dan 200 dolfijnen gezien. Ooit wil ik nog een keer terug in de winter.
Met de ferry vanuit Wellington naar Picton gevaren. Een mooie trip langs de kust, waarbij we lekker op het dek in het zonnetje konden uitwaaien. In Picton een trek gedaan, maar al snel kwamen we erachter dat onze benen dit echt nog niet aankonden wegens de verzuring van de Tongariro Crossing, die overigens ook veel spectaculairder was. Op zoek naar een plaats voor de camper. Elke avond is het weer een verassing waar we 's avonds kunnen staan met de camper. Dit keer niet aan het strand, maar via een gravelroad vol met stenen zouden we bij een visvijver uitkomen beloofden de bordjes ons. Nou die hebben we niet gezien, toen ik wilde keren, kwam de camper vast te zitten. Op het gaspedaal trappen, zorgde alleen maar voor een flinke walm van verbrand rubber. Daar stonden we dan in de middle of knowwhere en niemand te bekennen natuurlijk. Zoeken naar mensen dan maar en ik kan jullie vertellen dat dat vrij lastig is in Nieuw Zeeland. Je komt soms dagen geen mens tegen. In het bos kwamen we uit bij een kamphuis, waar toevallig een overlevingskamp bleek te zijn. Maarliefst 15 mensen moesten er aan te pas komen en nog kwam er totaal geen beweging in de hele camper. Een van de jongens bleek verderop een truck te hebben, die ons er uiteindelijk uitgetrokken heeft. Wat een avondje weer en dat terwijl we de volgende ochtend zouden gaan skydiven in Nelson. Na eerder paragliding te hebben gedaan twijfelde ik of ik dit wel de moeite waard zou vinden, aangezien ik toen letterlijk kotsmisselijk was geworden in de lucht totdat zelfs de instructor eraan moest geloven. Maar Nieuw Zeeland is de place to be for skydiving all over the world, dus dit moest en zou ik echt doen! Op 16.5 thousand feet (meer dan 5km hoogte), the highest jump all over the world. Ik ben zo blij dat ik het gedaan heb, was totaal niet zenuwachtig en het ging eigenlijk heel relaxt. Op het randje van het vliegtuig zitten, benen vast en springen maar in een groot diep gat. De eerste seconden kan ik me niet goed meer herinneren, je gaat ondersteboven en dan begint de vrije val van 70 seconden, je suist keihard naar beneden alsof je op een wolk ligt die naar beneden valt, met maarliefst meer dan 200km/u. Dat gevoel van die vrije val is echt onbeschrijfelijk. Toen de parachute open ging, schoten we een stuk omhoog. Ik mocht zelf sturen en zag de zee, national parks en een gletsjer. Na enkele minuten landden we en had ik een flinke adrenalinestoot te pakken. Wat was dit gaaf zeg!! Tijd om te relaxen en te genieten op een strandje, dat hebben we amper gedaan eigenlijk, aangezien we continue op pad zijn. De volgende dag naar het Abel Tasman National Park, met een watertaxi varen langs mooie baaitjes, veel zeehonden gezien en uren teruggelopen langs de kustlijn in de jungle en over het wad, abnormaal hoe snel het tij hier kan keren zeg. Zo de westkust van het eiland afgereden naar beneden langs de Pancake Rocks en de gletsjers die er lang niet zo mooi en strak bij liggen als in Oostenrijk. Die avond stonden we naast een hotel, komt er een hele groep Indiase mensen voorbij die ons blijkbaar een hele bezichting waard vonden en zowat de camper inkropen. Anouk voelde zich net een aap! Zo is nou eenmaal de cultuur in Azie, hier in de westerse wereld hangt een andere sfeer. Hier zijn de mensen ontzettend vriendelijk, maar houden een bepaalde afstand. Tijd om verder te gaan naar Wanakalake, waar we de Rob Roy Trek hebben gedaan in de regen door de bergen. Ik voelde me net Heidi, om zo door de weilanden in de bergen tussen de schapen en koeien omhoog te lopen richting de gletsjer. Na weer een trek werd het tijd voor een stad, Queenstown! De verwachtingen waren hooggespannen aangezien dit de enige grote plaats waar je kunt uitgaan in Nieuw Zeeland. Eerst een overheerlijke speciale fergburger op die je hier volgens iedereen en ook volgende de lonely planet gegeten moet hebben. Hier zijn Bruno Mars, Rihanna en Mumford&Sons helemaal hot. De laatste doet me denken aan Lowlands 2010. De dag erna bijgekomen in het park, aan een mooi meer en het lekkerste chocoladetentje wat ik ken ontdekt; Patagonia. The best chocolates and ice-creams in town. I'm addicted! Op naar het zuiden, Milford Sounds, een bootcruise tussen de fiorden. Zo indrukwekkend, zo groot die bergen en zo schijnt de hele kust hier in het zuiden te zijn. Waar ik al zolang over liep te miepen, wilde dolfijnen, zwommen gewoonweg naast de boot!! Iets minder spectaculair, maar wel noemenswaardig enorm veel zeehonden en pinguins gezien. Terug naar Queenstown en vanuit daar naar Mount Cook gegaan. Bij een groot wit meer, waren er enorme brokstukken van de gletsjers losgekomen en in het meer terecht gekomen door de aardbeving in Christchurch. We kwamen steeds dichterbij Christchurch, tussendoor nog naar Kaikoura gereden waar je whales kunt watchen. Nou en of, meer dan 10 walvissen gezien. Echt magisch gewoon! Helaas zie je alleen maar hun rug en hun vin wanneer ze weer onder water duiken. Geen spectaculaire jumps zoals in Free Willy gezien. Wel meer dan 300 dolfijnen gezien, die allerlei trucks aan het uithalen waren in de zee, zo grappig om daar zo dichtbij te zijn. De zeehonden roken we alweer op afstand, wat kunnen die beesten toch stinken zeg. Na deze trip was het tijd om afscheid te nemen van de camper en richting het vliegveld te gaan...
Het leventje in een camper is echt relaxt. Alle spullen bij de hand, niet wakker worden van andere mensen en niet hoeven te slepen met je backpack. ‘s Morgens een lekker fruitontbijtje, dat doe ik al sinds Thailand trouwens en 's avonds een lekkere warme maaltijd koken en dan lekker chillen voor of in de camper met een boek, een spelletje, drankjes en chocola! Tijdens mijn reis in Nieuw Zeeland is deze wijze les met me meegereisd uit het geluksboekje: Wied het onkruid uit je gedachten en laat het geluk bloeien...
Vanaf Sydney met de nachttrein naar Melbourne gegaan, wat inmiddels al aardig als een thuis begint te voelen;) Nu een paar dagen bij Ozzie's gecouchsurfd. Erg gezellig, ook nog een leuk verkleedfeest meegemaakt, wat een beetje weg had van carnaval, waar jullie nu naar toe zullen leven. Maar nu wordt het voor mij tijd om Melbourne echt te gaan verlaten. Op naar de OUTBACK!!!!!!!
Alaaf, x uit een herfstachtig Melbourne
-
01 Maart 2011 - 09:20
Stefanie:
Echt Lot, het is zo ontzettend prachtig daar! Nu snap ik waarom Sven zegt waarom hij daar wil wonen, wow...De volgende keer dat je gaat om daar te snowboarden, ga ik mee!
En al die chocolade muffins en toetjes, ik word er superjaloers van...Dat doe ik maar niet voor al die 1000-en boterhammen met kaas die ik de komende dagen ga drinken ;)
xx -
01 Maart 2011 - 09:46
Eefje:
Lot, wat een mooi verhaal en echt leuk om je foto's te bekijken! Ik krijg helemaal zin om ook weer mooie reisavonturen met jou te beleven haha.. Dat skydiven lijkt me ook echt gaaf! Gelukkig ging de afdaling dit keer een stuk voorspoediger als in Nepal;) Nou ga nog maar lekker genieten van alles want de tijd gaat vast véél te snel... Vind ik niet erg hoor want kijk er nu al naar uit je weer te zien!! xxx -
01 Maart 2011 - 09:47
Eefje:
Lot, wat een mooi verhaal en echt leuk om je foto's te bekijken! Ik krijg helemaal zin om ook weer mooie reisavonturen met jou te beleven haha.. Dat skydiven lijkt me ook echt gaaf! Gelukkig ging de afdaling dit keer een stuk voorspoediger als in Nepal;) Nou ga nog maar lekker genieten van alles want de tijd gaat vast véél te snel... Vind ik niet erg hoor want kijk er nu al naar uit je weer te zien!! xxx -
01 Maart 2011 - 10:06
Liesbeth:
Hey lot, wat heerlijk om weer bij te lezen. Had het gisteren nog over je met mijn moeder. Nou ik ga snel nog even studeren voor mijn tentamen vanavond, want verschil moet er wezen! Wat ben je trouwens weer ontzettend bruin, wat doe ik hier zelf nog in dit koude NL vraag ik mezelf dan weer af! Geniet ervan, ik kijk al weer uit naar je volgende verhaal! -
01 Maart 2011 - 12:06
Marjolein:
Heey lot,
Wat een verhaal weer en wat een mooie foto's! echt super leuk!
Geniet er nog lekker van en ben benieuwd hoe de rest van Australie je bevalt!
Dikke Kus je nichtje -
01 Maart 2011 - 20:40
Fleur:
Lot! super zeg, wat een verhalen en belevinsse, zucht... jealous aan deze kant hoor!!
lekker genieten daar en ik ben benieuwd naar de real life verhalen!!!
dikke kus -
01 Maart 2011 - 20:41
Fleur:
oeps... en een typfout!! belevenissen!!!
-
02 Maart 2011 - 00:15
Hanneke:
Heeeey Lot! Wat een mooie quote... Die ga ik copy pasten ;))) xx -
02 Maart 2011 - 08:35
Lief:
whaa lot...kan niet wachten
over een paar maanden zit ik daar ook!!! -
02 Maart 2011 - 11:56
Tessa:
Lot! Wat krijg ik een heimwee als ik al je verhalen lees! Zo leuk en herkenbaar! Heerlijk die foto's en dat relaxte leven!! Het toeval zit je wel mee he, dat hadden wij daar ook echt te vaak, van alles raakte we kwijt of we misten weer een vlucht, maar het kwam altijd weer goed! Die night market in Melbourne, daar heb ik ook zo genoten! Wat een mooie spullen en fijne sfeer he! Leuk dat je naar lentil bent geweest! Vandaag schijnt de zon gelukkig in Nederland, maar verder mis je hier helemaal niets, nog steeds moet ik 10 sjalen om wil ik een stukje van huis. Jij zit nu lekker met 40 graden op ayers rock! En straks de westkust!!!! Heel veel plezier nog en geniet ervan! X -
02 Maart 2011 - 18:52
Patrick:
Hoi Lot,
Supervette verhalen allemaal en die pica's zijn helemaal uber. Geniet ervan daar en wacht met smart op weer een nieuw verhaal en dito foto's.
Gr. Patrick -
03 Maart 2011 - 18:29
Mirna:
Heeey Lot!!!
Leuke story. je doet echt vette dingen goed joh. Genieten jullie maar lekker. Gezellig dat jullie nu met zun drieen reizen!. Girls have more fun!
Ik heb een nieuw carnavals pakje gekocht, dat nonnending kon echt niet meer haha. Niet dat dit veel beter is maar toch. Ik heb vandaag trainingsdag gehad van de AE das weer een speciale eenheid binnen de Politie. is fysiek flink pittig. Ik ga vanavond naar Breeedjeda. Jouw Breda! Ik zal haar de groeten doen en vertellen dat je er van het voorjaar weer bent, haha. Mis joe, vooral nu!
Liefs en de groeten al iedereen! -
05 Maart 2011 - 08:37
Astrid Vos:
Hoi Lotte, gelukkig gaat alles goed met je. We denken hier natuurlijk regelmatig aan je. Helaas heb ik van de artsen nog steeds geen toestemming gekregen om weer te gaan sporten, gezien alle problemen met mijn hart, slokdarm, maag en nu ook lever. Maar ik hoop op betere tijden. Binnenkort ga ik weer een heel onderzoekstraject in. We zullen het zien.
Groetjes en blijf genieten! -
05 Maart 2011 - 10:31
Tessy:
Ik mis jullie!
:) Misschien tot snel in Perth! -
06 Maart 2011 - 20:05
Oma Dekker:
Lotte ik heb net je hele verhaal gelezen ,wat heb je toch al een hoop gezien,was je niet hard geschroken met de aardbeving,Ik vond het maar angstig dat jij daar was,ik hoop dat je nog veel geniet met je vriendinnen en wees voorzichtig dikke kus Oma. -
07 Maart 2011 - 19:57
Mas:
Lot!!!! Mooi verhaal weer!! Ik ben jaloers!!! Lees net dat je de great ocean road hebt gedaan! Super, jammer dat san en ik die niet konden doen,was toch redelijk dichtbij!! Geniet er nog van, tijd gaat zo snel!
Xxx -
09 Maart 2011 - 10:29
Evita:
Hoi Lot!
Wat een prachtverhalen en foto's!!! Ben alleen al jaloers als ik de foto's zie ;-)
Ik wens je nog heeeeel veel plezier en leuke avonturen toe! geniet er nog maar lekker van!
x
Eviet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
